RIZ Blog

สิ่งที่ไม่รู้ มันก็ต้องแลกมาให้ได้รู้แต่ถ้าไม่ยอมแลก ก็จะไม่รู้ น่าเสียดายกว่าเสียเงินบ้าง เสียเวลาบ้าง ลดอีโก้บ้างแล้วเราจะได้เรียนรู้ ไม่เอานะครับ เอาแต่ได้ไม่ยอมเสีย ไม่ยอมให้ใครกินเราก็เลยไม่ได้กิน พอไม่ได้กินมากๆ ผอมตายพอดีเสียให้ได้รู้ ถอยหนึ่งก้าว เพื่อจะได้ก้าวใหญ่กว่าเดิม RIZpayforit

เคยสังเกตุในรูปถ่ายไหมครับ ว่าถ้ายืนกันเยอะๆ ตำแหน่งไหนดีที่สุดเคยมองในห้องประชุมไหมครับ ว่านั่งตรงไหนดีที่สุดจริงๆ คำตอบอาจจะบอกว่า ยืนกลาง นั่งกลางดีที่สุดใช่ครับมันอาจจะเด่นที่สุด แต่จริงๆแล้วต้องบอกว่าเราต้องการอะไรเพราะจุดเด่นที่สุดอาจจะไม่เหมาะกับเราในเวลานั้นๆได้เพราะบางทีมันก็เป็นเป้านิ่ง ถ้าเราไม่ได้พร้อมที่จะรับขอให้เรารู้จุด ว่าตรงไหนดียัง ไม่ดียังไง เลือกให้ถูกครับแล้วมันจะส่งเสริมเราให้เหมาะกับการทำการนั้นๆ RIZpositioning

จงเตือนใจตัวเอง ว่าอย่าเป็นคนเอาแต่ได้เป็นแต่ผู้รับอย่างเดียว โดนไม่คิดเป็นผู้ให้แม้ว่าศักดิ์และสิทธิ์ เราจะได้เป็นผู้รับก็ตามแต่บางครั้งมันก็มีความสมควรที่เราควรจะสละสิทธิ์นั้นๆเพราะเราต้องคิดถึงคนอื่นด้วย คนที่ควรจะได้มากกว่าเราอดสักหน่อย ให้คนอื่นได้อีกหน่อย โลกนี้จะน่าอยู่อีกนิด RIZdontgreedy

ง่ายๆ ใครๆก็ทำได้ เก่งไม่เก่งมันมีจุดตัดที่วัดอยู่เหมือนกันความยาก ลำบาก ปัญหา พวกนี้คือบททดสอบของชีวิตบางครั้งมันก็เป็นเรื่องของงาน บางครั้งก็เรื่องปากท้องบางครั้งมันก็เรื่องส่วนตัว หรือเรื่องของคนอื่นก็ตามเราไม่สามารถหลบมันไปได้เรื่อยๆ หรือถ้าหลบได้ เราก็ไม่เก่งถ้าอยากเก่งต้องแก้ปัญหา แก้ความลำบากให้ได้ไม่รู้ก็ไปลอกเขาบ้าง ดูเฉลยบ้าง แล้วเอามาปรับใช้เพราะถ้าทำได้แล้ว มันจะไม่มีวันเหมือนเดิม RIZhardjob

ฟังแล้วคิด อย่าไปตามคนเชียร์ หรือคนอื่นว่าให้ทำโน่นทำนี่มันอาจจะไม่ใช่ทางเรา มันอาจจะไม่ใช่สถานการณ์ที่เราเจอมองเขาก็แค่คนหวังดี ที่ไม่รู้เรื่องอะไร หากเราตามเขาไปชิบหายแน่ๆมันอยู่ต่อหน้าเรา มันอยู่ทางเรา เราต้องรู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควรถ้าไม่รู้ ชีวิตก็คงไม่ใช่ของเรา และตายไปก็ไม่ใช่เรื่องแปลก RIZfollowyouself

ในการทำสิ่งต่างๆ มันมีแบบแผนธรรมเนียมของมันอยู่มันก็ไม่ได้ผิดหรอกครับ เพราะมันผ่านกาลเวลามาแล้วระดับหนึ่งโดยปกติแล้ว ก็ไม่ได้จำเป็นต้องไปแก้ไขเปลี่ยนแปลงปรับปรุงจนกระทั่ง ถ้าเราอยากทำให้มันดีขึ้น เร็วขึ้น หรือง่ายขึ้นให้สอดคล้อยกับสภาวะหรือสถานการณ์ปัจุบันเราอาจจะต้องเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ เอาที่ผลเลย ว่ามีทางเดินไหนจะไปถึงผลได้ดีกว่าเดิม ลองไปทางนั้นดูครับ ออกจากขนบแล้วลุย RIZwhenhurry

ไม่มีใครชอบคนเยอะหรอกครับ อีกอย่างพวกที่เยอะก็ไม่รู้จะเยอะอะไรกินง่ายอยู่ง่าย อะไรก็ได้ อะไรก็ทำ แบบนี้คนเขาชอบพวกคนเยอะๆ นี่ เขาไม่ได้ฝึกตัวเอง ทำอะไรตามใจ เอาตัวเองเข้าว่าอะไรชอบอะไรไม่ชอบ ก็แสดงออกมาหมด แบบนี้อยู่กันลำบากแต่พวกที่ฝึกมาดี ถึงไม่ชอบ ก็ทำได้ ถึงไม่ชอบก็กินได้แบบนี้ไปอยู่ที่ไหน ใครๆก็อยากอยู่ด้วย เป็นที่รักต่อหมู่ชนทั้งหลายแล้วเมื่อใจเขาเปิด โอกาสเราก็เปิดด้วย RIZeasyliving

โอกาสจริงๆ เป็นสิ่งที่หาได้ยาก เพราะไม่รู้ว่ามันจะมาเมื่อไรและส่วนใหญ่เมื่อรู้แล้ว ก็ไม่พร้อม หรือไม่สามารถคว้ามันได้เราต้องฝึกในการคว้ามันไว้ ในช่วงเริ่ม เล็กหรือใหญ่ก็เอาไว้ก่อนฝึกคว้าไว้ ทำมันให้ชิน ให้คล่อง เมื่อรู้ทางมันแล้วเราจะเห็นว่ามันมาเยอะ ถึงค่อยเลือกได้คนส่วนใหญ่เล็งและรอโอกาสใหญ่ หารู้ไม่ถ้าไม่ฝึกโอกาสเล็กๆก่อนก็อย่าหวังจะได้ง่ายๆ RIZbychance

อะไรที่ดี มันอาจจะแค่เคยดี และตอนนี้ไม่ดีแล้วของทุกอย่าง แม้แต่เราก็มีเสื่อมสภาพไปตามกาลเวลาเมื่อรู้ก็หมั่นตรวจตรา หรือใช้งานแล้วบำรุงให้อยู่ในสภาพที่ใช้ได้อยู่เสมอหาไม่แล้ว อะไรที่ยังดูดี แต่จริงๆสภาพไม่พร้อมใช้หากจะใช้ที ก็ใช้ไม่ได้ เสียเวลา เสียเงิน เสียความรู้สึก RIZcheck

เวลาปกติ เราก็คงไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้วใช่ไหมครับวันที่มีปัญหานั่นแหละครับ เราถึงมาสนใจ แต่จะสนใจเฉยๆไม่ได้มันต้องมีวิธีในการเข้าใจคือการมีสติซึ่งการมีสติในตอนที่ไม่มีสติมันทำได้ยาก แต่ถ้าถามถึงแนวทางในการดึงตัวเองให้มีสติคือหยุดก่อน ช้าก่อน และค่อยๆไปคือเดินทีละก้าว ช้าๆและหนักแน่น เมื่อมั่นใจค่อยช้าไปเร็วแต่ต้องมั่นคงกินข้าวทีละคำ อันนี้ยากนะครับ เพราะบางคนอร่อยก็ยัด รับก็ยัดมันต่างจากกินเร็วนะครับ ทีกินทีละคำจากช้าไปเร็วเหมือนกันลองเอาไปฝึกดูครับ เผื่อจะทำให้ตัวเองเห็นอะไรได้ชัดเจนขึ้น RIZstand