Category: daily note

คำว่าเป็นที่สุด ส่วนใหญ่มีสองแบบ คือแบบสังคมยอมรับ กับแบบตัวเราคิดไปเอง แต่ส่วนใหญ่เราชอบคิดสับกัน คือชอบคิดไปเอง ว่าฉันนี้เก่ง ฉันนี้สุดยอดแล้ว แล้วเออออว่าใช่ มันเลยผิดจากภาพที่คนอื่นมอง เพราะความดี ไม่ใช่เราพูดเอง คนอื่นต้องพูด เพราะคำว่าเก่ง คนอื่นก็ต้องพูด ไม่ใช่เราพูด เพราะสุดยอด คนอื่นต้องยกยอเรา ไม่ใช่ให้เราคิดฟุ้ง เข้าใจใหม่ เข้าใจสังคมด้วย ไม่ใช่เก่งแบบแนวปลีกวิเวก RIZtop

ปัญหา มันมีมาตลอดแหละครับ วนเวียนเรื่องส่วนตัว เรื่องงาน หรือเรื่องความรัก มันจะค่อยๆสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมา หรือจะมาพร้อมๆกันก็สุดแท้แต่โชควาสนา แต่ชีวิตมันก็ต้องก้าวเดินต่อไป จะฝืด จะฝืน ถ้าจะให้ก้าวหน้า ก็ต้องก้าวต่อ แต่จะไปแบบไหน เราต้องเลือกเอง จะไร้ชีวิตชีวา หรือจะยอมรับแล้วหามุมสนุกไปกับมัน ทัศนคติอาจจะช่วยให้ใช้ชีวิตง่ายขึ้น ยังไงก็ต้องโดย และยังไงก็ต้องสู้ครับ สู้มัน อย่าสู้แบบหมดอะไรตายอยาก สู้แบบสนุกไปกับมัน เพราะมันอาจจะสนุกจริงๆก็ได้ RIZfunwithit

เคยไปที่ๆไม่ชอบไหมครับ ผมว่าคงมีหลายที่อยู่ และเราก็จะคิดว่า ชาตินี้ไม่ขอกลับมาที่นี่อีก เพราะความทรงจำแต่ละอย่างที่เราได้รับ มันคงไม่ดีมากๆ แต่เราจะไม่ให้โอกาสเขาสักหน่อยเหรอ คุณไม่เชื่อเหรอว่า เวลามันเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ ผมเชื่อว่าเมื่อเราโตขึ้น ความคิดความเข้าใจเราก็เปลี่ยนไป จะพัฒนาขึ้นหรือแย่ลงก็ตามที แล้วแต่ประสพการณ์ แต่ถ้าคุณฝึกเป็นคนให้โอกาสคน คุณก็ควรให้โอกาสตัวเองด้วย ลองกลับไปที่คุณไม่ชอบดู ไปดูความเปลี่ยนแปลง ไม่แน่คุณอาจจะบ่นมันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่แน่อีกนั่นแหละคุณอาจจะชอบมันก็ได้ แต่ที่แน่ๆ คุณจะเข้าใจมันมากขึ้น...

ผมว่า แม้ว่าการใช้เวลาเท่าๆกัน บางคนก็ทำได้ดี บางคนก็ยังดีไม่ได้ จริงๆ ทำอะไร มันก็ต้องมองว่า คนที่ทำ ทุ่มเทไหม แม้ว่า บางที คนที่ทำจะถามเสมอว่าทำแล้วได้อะไร ทำแล้วมันจะดีไหม ไก่กับไข่ครับ ถ้าเขาไม่ยอมเริ่มก่อน เราก็ต้องเริ่มก่อน แต่ถ้าเราอยากให้เขาเริ่มก่อน ซึ่งก็คงไม่ได้ เพราะถ้าเขาเริ่มก่อน แล้วทำไมต้องเป็นเรา ไม่มีใครทำ มันก็ต้องหาอาสาสมัคร ตรงนี้แหละครับ เราจะมองเห็นได้ถึงความทุ่มเท ถ้าไม่ทุ่มเท...

เราต้องเข้าใจก่อนนะครับ ทำงาน มันก็ต้องเจอปัญหา ถ้าทำงานแล้วไม่เจอปัญหา อันนี้หาน้อยมาก หรือไม่ก็ได้ทำงานที่มันไม่มีคุณค่าที่มันง่ายซะ จนใครๆหลับตาก็ทำได้ แต่เมื่อเจอปัญหา เราก็ต้องแก้นะครับ จะเล็กจะใหญ่ก็ต้องแก้ พยายามแก้ แล้วเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเรื่อยๆ หากมันจะแย่ลงเราก็จะได้มีองค์ความรู้เพิ่ม อย่าปล่อยมันผ่านไปเฉยๆ คนเราต้องสู้ชีวิต สู้แล้วถึงจะได้ จะหวังพึ่งดวง พึ่งบุญวาสนา ถ้าเรียกแล้วไม่มา ก็ล่ม อย่าไปถอยเพราะเรื่องเล็กน้อย หากมีคนมาตำหนินิดหน่อยก็เลิก แบบนี้ถือว่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ใช้ไม่ได้เรื่อง RIZdontstarttoosoon

อย่าเห็นแก่ความสะดวกสบายกันนักเลย มันเป็นภาระที่มาพร้อมกับความสดวกสบาย ความสมถะ มันไม่ได้จนอย่างที่คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจ ความสบาย ที่มันต้องแลกกับบางสิ่งบางอย่าง ที่เรามองข้ามไป มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่หรือจุดหักเหในอนาคต ผมก็ไม่ได้บอกช้าๆได้พร้าเล่มงาม และก็ไม่ได้บอกน้ำขึ้นให้รีบตัก ซึ่งเราเองก็ควรมีปัญญา วิเคราะห์หาทางใช้ทางที่ถูกต้อง ไม่ใช่ทางสบาย มันเหมือนยาพิษฉาบน้ำตาล มันเอาไว้ทดสอบจิตใจคน ถ้าเลือกผิดก็เดินไปอีกทาง ซึ่งจะแก้ให้ถูกนะได้ แต่ยาก ก็ฝากพิจารณาแล้วกัน RIZconfort

ผมรู้นะครับว่าคุณคิดอะไร รู้แต่ก็ไม่ทั้งหมด ที่รู้เพราะคุณแสดงออกมา คนส่วนใหญ่ถึงปิดไว้แต่ก็มีบางส่วนที่เผยอยู่ดี หากคุณจะแบ่งปันสิ่งที่คุณคิดเรื่องของผมกับคนอื่น มันก็เป็นแนวคิดของคุณ จะดีร้าย ผมไม่ได้สนใจ และถ้าคนอื่นที่ฟังคุณแล้วตามคุณจะว่าตามด้วย ผมก็ไม่สน แต่ผมก็ยังเป็นผม ที่เป็นคนดีสำหรับบางคน ละก็มีไม่ดีสำหรับบางคน แม้ผมพยายามทำดี แต่มันก็ด้วยจังหวะโอกาสที่เป็นเหตุที่ก่อให้เกิดสิ่งไม่ดี แต่ผมบอกไว้เลย ว่าผมไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด เพราะสิ่งที่คุณคิด คุณคิดไปเอง ผมจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของผม และมันก็เรื่องของคุณถ้าคุณจะเป็นอย่างไร อย่าไปเครียดครับ เพราะความเครียดนั้น ไม่ใช่เรื่องแค่ถูกผิด มันเป็นเรื่องที่คุณแบกมันไว้เอง...

ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน เมื่อเราเจอความไม่แน่นอน เราจะเอาความแน่นอนไปใช้ไม่ได้ กลยุทธก็ต้องปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสม เรื่องของจังหวะเวลาโอกาส สถานที่ และคน ทุกอย่างเป็นตัวแปร เอาสิ่งที่เรียนเรียนรู้ในตำรามาใช้เท่าที่ต้องใช้ มันไม่สามารถลอกได้แบบเป๊ะๆ ตรงทุกตัวอักษร สายน้ำมันก็ไหลจากสูงไปต่ำ แต่ก็ไม่ได้สัญญาว่าจะไหลเป็นเส้นตรง ชีวิตคนก็เหมือนกัน ตรงไปข้างหน้า แต่ไม่ใช่ตรงอย่างเดียว เลี้ยวบ้าง หักบ้าง หลบบ้าง อ้อมบ้าง ลัดบ้าง เพื่อไปถึงที่หมาย RIZflex

ทางของใครก็ทางของมัน จะเดินตามทางเดียวกัน มันก็ลอกกันไม่ได้ เอาเป็นตัวอย่าง เอาเป็นแนวทางพอว่า แต่จะเอาเป็นทางเดินของตัวเองไม่ได้หรอก เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัดก็จริง แต่มันไม่หลุดพ้นเงาของคนที่เราเดินตาม แล้วเราจะเก่งกว่าได้อย่างไร ฝึกเดินทางของเรา จะลอกบ้าง คิดเองบ้างก็ได้ ไม่เป็นไร เพราะทางที่เราเดิน มันต้องเป็นทางของเรา RIZwalkway

ทำผิดก็ไม่ได้เหมือนกัน มันต้องดูที่มาของความผิดแล้วจะได้แก้ไขได้ บางอย่าง ถึงคราวมันต้องผิดจริงๆ เรียกว่าเหนือที่จะรู้ ผิดแล้วต่อไปก็ต้องรู้ให้รอบ แต่บางอย่างไม่ควรให้อภัยคือความประมาท เพราะมันเป็นความผิดโง่ๆ จากความเลินเล่อ ทำให้มองข้าม หรือไม่ได้เช็คลิสที่ได้ เรื่องแบบนี้ไม่น่าผิดดันผิด ผมรับไม่ได้ RIZtypeoffaulth