ถึงมีเวลาว่าง ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง

เพื่อนผมชอบพูดถึงคำคมของไอส์ไตน์ว่า “Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving.” ชีวิตก็เหมือนการปั่นจักรยาน เพื่อรักษาสมดุล คุณต้องคอยปั่นมันต่อไปเรื่อยๆ แน่นอนครับ มันก็ต้องเป็นแบบนี้ การรักษาสมดุลย์ของชีวิต มันย่อมต้องมีหลายๆแกนมาตัดกัน ไม่ใช่แค่ซ้ายกับขวาหรือมีอะไรเรื่องเดียว เราต้องสร้างความสมดุลย์หลายๆอย่าง แม้ว่าเจออุปสรรค...

ไม่ใช่กล้า แต่มั่นใจว่า ความเสี่ยงอยู่ในระดับต่ำสามารถบริหารจัดการได้

คนบางคนก็ดูเหมือนบ้าบิ่น แต่ดูเขาเสี่ยงทีไร ชนะเป็นประจำ จริงๆ เขาไม่ได้กล้าบ้าบิ่นอะไรหรอกครับ เขามีเคล็ดลับ จริงๆมันก็ไม่ได้ลับอะไร มันก็เป็นที่มุมมองด้วย เกี่ยวกับเรื่องบริหารจัดการ ถ้ามองไม่ออก ไม่เข้าใจ ก็คิดว่าเสี่ยง เหมือนกับเล่นไพ่ คนบางคนเล่นด้วยดวง แต่บางคนเล่นมีหลักคณิตศาสตร์ การนับไพ่ และการจัดการความเสี่ยง เห็นเสี่ยงๆ มันไม่เสี่ยงหรอกครับ หรือมันก็เสี่ยง แต่มันเสี่ยงต่ำอยู่ในระดับจัดการได้ RIZrisk

ประสพการณ์สอนเราว่าอย่าไปเชื่อโฆษณา

โฆษณาชวนเชื่อ มันทำเพื่อคนส่วนใหญ่ให้เชื่อ และดูเหมือน คนส่วนใหญ่ก็จะเชื่อเสียด้วย ไม่ว่าจะเรื่องจริงหรือไม่จริง มันออกแบบมาทำอย่างไรก็ได้ให้คนเชื่อ บางที ทั้งๆที่รู้ แต่มันสร้างมาให้ต้องใช้อารมณ์มากกว่าความคิด จังหวะใจลอยเลยได้ผลทุกครั้ง ซึ่งโดนหลายๆครั้ง บางคนก็ยังไม่คิดอยู่ดี อย่างนี้ถือว่าไม่ได้มีประสพการณ์ เพราะ ประสพการณ์มันต้องทำให้เรารู้ว่า ต้องหัดคิดก่อนตัดสินใจ อย่าไปเชื่อสิ่งที่เห็นมากๆ อย่าใช้ความรู้สึกเยอะ เว้นแต่เราไม่มีพื้นความรู้จริงๆแล้วจำเป็น จะได้ไม่หลงกลซ้ำแล้วซ้ำเล่า RIZdontbelieve

ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่ง หรือคนสำคัญเสมอ

การยึดติดความประสพความสำเร็จ มันแย่มากนะครับ สมัยก่อน เราอาจจะต้องการความเป็นฮีโร่ คนพวกนี้ ถ้าเก่งก็ เก่งมาก แต่พวกนี้ทำงานด้วยยาก เพราะเก่งเกินไป มันจะนำพาสิ่งที่ทำให้คนธรรมดาๆรอบๆข้างไม่พอใจ เพราะ ความเก่งที่ผมอยากแนะนำคือรู้ตัวว่าควรอยู่จุดไหนที่ดีที่สุด ไม่ใช่อยากเด่นดังคนเดียวจนการงานล่มเละ คือ บางครั้งไม่ต้องเด่น ไม่ต้องดัง แต่ก็สามารถทำให้ลุล่วงสำเร็จได้ เพราะ ทีมงานทำงานมันดีที่สุด และจะให้ทีมขับเคลื่อนได้ มันต้องมีจุดที่ลงตัว คือแต่ละคนก็ทำหน้าที่ ผลัดกันออกหน้าบ้างก็ไม่ผิด แต่ก็ต้องนัดแนะกันก่อน RIZfamous

เรื่องยากๆ มันก็มีทางแก้ง่ายๆ

ผมว่าการที่เราแก้ปัญหาส่วนใหญ่ไมได้ เพราะเราทำมันยาก โดยการตั้งเงื่อนไขไว้เยอะแยะ เพราะเราอยากจะแก้ออกมาให้มันดีที่สุด เสมือนว่ามันไม่ผิดพลาดมาก่อน แต่อันนั้น มันทางยาก และส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นใครทำได้ การแก้ไขบางอย่างที่จำเป็นต้องมีความสูญเสีย มันก็ต้องสูญเสีย แต่เราจะทำอย่างไรให้สูญเสียน้อยที่สุด เพราะจะไม่ให้ไม่เสียหรือเอาแต่ได้มันไม่ได้หรอก ถ้าเราเข้าใจ ตรรกะ และทำตาม ผมว่า แก้ไม่ยาก แต่ถ้าตั้งเงื่อนไขก่อนการแก้ มันจะยากตามข้อเงื่อนไข เราทำให้มันง่าย เรื่องยากๆมันจะได้แก้ง่าย RIZsolve

ถ้าอยากให้เขาเก่ง ต้องยอมให้เขาพิสูจน์ตัวเอง

ความเก่ง มันจะแสดงออกมาตอนที่ใช้มัน เขาต้องพิสูจน์ตัวเอง เช่นได้ทำงานที่รับมอบหมาย แม้ว่าเขาจะมาปรึกษา แต่เขาก็ต้องทำมันด้วยตัวเอง เรียนรู้เอง อันนี้เป็นสิ่งที่แม้ว่าเรียนสูงเรียนเก่งขนาดไหน แต่พอเจอของจริง ที่ไม่มีกฎตายตัว ดิ้นไปดิ้นมา ก็อาจจะเอาตัวไม่รอด เพราะทักษะพวกนี้ มันต้องเจอปัญหาเยอะๆ ถ้าเขาจะทำผิดบ้างก็ไม่เป็นไร ต้องให้เขาผิดบ่อยๆ เขาจะได้เรียนรู้ แล้วจะเก่ง แต่เราก็ต้องยอมให้เขาผิดบ้าง ที่มันไม่อันตรายต่อองค์กร ไม่งั้นพังราบ RIZmakepplgood

อยากจะสอนคนอื่นให้ได้ดีต้องมีความเป็นครู ไม่ใช่มีแต่ความเก่ง

คนเก่งบางที ก็สอนคนไม่เป็นหรอกครับ ถ้ามีความคิดที่อยากให้คนเก่งสอน แล้วเราไม่รู้เรื่อง อันนี้ไม่ผิดเลย แต่คนที่สอนได้ต้องมีความเป็นครู คือมีความรักที่จะสอน รักที่จะถ่ายทอดมอบความรู้ และก็แนะนำ ซึ่งครูที่ดี อาจจะไม่ใช่คนเก่งที่สุด แต่เขาปั้นคนเก่งที่สุด เลือกให้ถูกครับ ไม่ใช่เราต้องหาคนเก่งเสมอไป เราต้องไปหาคนที่พร้อมจะสอนความเก่ง และให้เก่งกว่าเดิมให้ได้ RIZlearn

เปลี่ยนแปลงไม่ได้เพราะ

จริงๆ จะบอกว่าคนเราเปลี่ยนแปลงไม่ได้ อันนี้ผมไม่เชื่อ เพราะถ้าเราจะเปลี่ยนแปลงจริงๆแล้วมันก็ต้องได้ไม่มากก็น้อย แต่เปลี่ยนแปลงแล้วยังไม่รุ่ง หรือยังไม่รอด อันนี้ถือว่าปกติ เราต้องมาดูรายละเอียดการเปลี่ยนแปลง เพราะ บางทีเราเปลี่ยนอยู่แล้วแต่มุ่งเป้าสั้นๆ จนทำให้ภาพใหญ่ๆไม่ได้เปลี่นนเท่าไร ดูเหมือนเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าแล้วมันไม่ได้มีอะไรดีขึ้น หรือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ คิดว่าไม่เป็นไร แล้วพอถึงเวลาก็สายเสียแล้ว มันช้าไป เปลี่ยนตอนที่เรามีแรงกาย ถ้าไม่ได้ก็ตอนที่เรามีแรงใจ ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนตอนที่เรามีลมหายใจ มันต้องลองดูครับ ยังไงก็พยายามหน่อยนะครับ RIZchange

คนเห็นสิ่งที่เราแสดงออก ส่วนที่ไม่แสดงออกอย่าคิดว่าเขาเห็น

คนเรามองกันส่วนใหญ่แต่เพียงภายใน เพราะจะให้รู้ถือภายใน ตื้นลึกหนาบาง มันต้องใช้เวลา ถ้าบางคนจะแสดงความสุขให้เห็น ก็อย่าพึ่งไปปักใจเชื่อ หรือแม้ว่าเขามีทุกข์ เราก็ไม่รู้ว่ามีทุกข์จริงหรือไม่ เราควรวางเฉยไว้ก่อน อย่าเอาอารมณ์ไปพันกับความรู้สึกให้มาก เดี๋ยวเราจะเป็นเหยื่อ แล้วเผลอไปเอง RIZsee

บางครั้งเราก็ต้องอดความสุขของเรา ให้คนอื่นเขามีความสุข

ความสุขเป็นสิ่งที่ใครๆก็อยากได้ และพยายามจะหามาให้ตัวเองให้มากที่สุด แต่การที่หาความสุขเข้าตัวเองนั้น มันก็อาจจะกระทบกับคนอื่น ไม่มากก็น้อย เพราะการที่เราเห็นแก่ตัว เพื่อความสุขของเรา ก็ไม่ผิด แต่มันดีหรือเปล่า เพราะการที่จะให้โลกนี้สงบเรียบร้อย เราต้องทำสิ่งที่ตรงข้ามสิ่งที่เราต้องการจะมีความสุข คือ เสียสละ ยิ่งเราเสียสละ ให้คนอื่นมากเท่าไร ยิ่งที่ให้คนอื่นได้มีความสุข เมื่อเขามีความสุขแล้ว ความสงบก็จะมาถึง และเมื่อนั้นในบางเรื่อง เราอาจจะเข้าถึงความสุขจริงๆก็เป็นได้ RIZsomehappy