Category: daily note

เวลาเราเห็นคนอื่นเก่งๆ เราก็อิจฉานะครับ ว่าทำไมเขาทำได้ เราก็อยากเก่งแบบนั้น หลายๆคนเลยหาทางลัด และส่วนใหญ่มันก็แป๊ก แต่ความรู้สึกที่ตัวเองบอกคือ มันยากจัง ไม่เอาแล้ว เราโง่ไป เราทำแบบนี้ไม่ได้หรอก นี่ยิ่งไปกันใหญ่ เราต้องมาเรียนทัศนคติใหม่ ในเรื่องของ รู้ไม่รู้ ดันบังเอิญคนแถวนี้เรียกคนที่ทำในสิ่งที่เราไม่รู้ว่าเป็นคนเก่ง ผิดเลยครับ จริงๆส่วนใหญ่เป็นเรื่องง่ายๆ ที่ไม่ใช่สายเรา ทางเรา เราก็เลยไม่รู้ อย่าพึ่งบอกตัวเองว่าเราโง่ ต้องบอกว่าเรารู้ช้า และจะให้รู้อะไรยากๆเลย มันไม่มีทางเข้าใจหรอก...

คนที่เรียนรู้มาระดับหนึ่ง มักจะเป็นคนคิดมาก ยิ่งเรียนรู้มากๆ ก็ย่อมคิดมากขึ้นตาที่ได้เรียนรู้มา แต่มามองถึงการกระทำแล้วนั้น กลับน้อยลง จะด้วยคิดรอบครอบ หรือเล็งผลเลิศ ในบางครั้ง เราไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ เรารู้ตรรกะมันว่า จาก 1 ไป 2 ไป 3 ไป 4 ตามลำดับ แต่ถ้าพวกคิดมากแบบคิดไม่เป็น จะคิดไปถึง 10...

เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้วผ่านไป ไม่มีใครย้อนเอาเวลาเก่ามาได้ หลายคนลังเล ว่าจะทำอะไรสักอย่าง แต่ไม่เคยคำนึงถึงเวลา ที่มันจะเดินจากเราไปทุกขณะ บางคนคิดดี แต่คิดนาน สุดท้ายไม่ได้ทำ ก็เสียเวลาอยู่ดี แต่บางคนลุยไปแล้ส อันนี้ไม่เสียเวลา แต่ถ้ามีปัญหาก็แก้ให้ได้ หลายๆคนบอกว่า ไม่ดีไม่ทำดีกว่า คือไม่ดีไม่ทำดีกว่านะใช่ แต่แล้วเราจะรู้หรือ แล้วทำไมไม่ทำให้ดีๆ จะหาผลก่อนเหตุ มันทำไม่ได้หรอก มันต้องมีเหตุ แล้วจะนำพาไปถึงผลได้ ทำดีกว่า เพราะไม่ทำก็เสียดายเวลา แต่ทำแล้ว...

มีเรื่องน่าสนใจอยู่เรื่องนึง เมื่อผม fwd รูปไปให้เพื่อนๆ สำหรับผมก็คิดว่ามันเป็นอารมณ์ขัน จิกกัดตามประสา บางคนที่ส่งไปก็อ่านเฉยๆ แต่บางคนเมื่อผมได้คำตอบกลับ กลับชวนให้คิดยิ่งนัก บางคน ก็คิดว่ามันเป็นเรื่องขำ เหมือนผม บางคน คิดว่าผมกัดเขา เขาก็ย้อนผมบ้าง อันนี้ถือว่าสนุกๆกัน บางคน คิดไปเรื่องอื่นเลย อันนี้น่าสนใจ เพราะเขาคิดในความถนัดของเขา มันเหมือนดึง inner หรือ ความสนใจของพวกเขาออกมา ยกตัวอย่างเรื่องอาหาร...

มันมีแบบแผนลักษณะของการกระทำที่ดีอยู่ มันเฟื่องฟูอยู่ในสมัยหนึ่ง แต่การยึดถือแบบแผน โดยไม่สนการเปลี่ยนแปลงของโลก และบอกว่า เรายึดถือมันเป็นธรรมเนียมปฎิบัติอันดีงามนั้น มันก็ใช้ไม่ได้ทั้งหมด ความยืดหยุ่นที่เหมาะสม น่าจะเป็นสิ่งที่ควรทำกว่า เราต้องรู้จุดมุ่งหมายของการเป็นคนดี ไม่ใช่ทำอย่างที่คนดีควรทำ ถึงทำเช่นนั้นแล้ว มันก็อาจจะไม่ดีก็เป็นได้ ยึดถือธรรมเนียมมากไป ไม่ผ่อนคลายตามสิ่งที่เปลี่ยนแปลง ก็อยู่ได้ยาก แต่ถ้าจะหละหลวมไปเพราะบอกว่าเปลี่ยนตามยุคสมัย มันก็ไร้ธรรมเนียม อะไรทำแล้วดีทำต่อไป อะไรไม่ดีก็นำมาปรับปรุง ไม่ใช่ไม่ทำ RIZculture

จะทำอะไรสักชิ้น เรามีเป้าหมาย งานให้สำเร็จ แต่งานๆหนึ่งมันประกอบด้วยงานย่อยๆหลายๆงาน และหลายๆงานที่ว่านี้ รวมถึงคนหลายๆคน คนที่มีความแตกต่างกัน ว่าแล้วปัญหาก็เกิด คนทำก็อยากให้ดีสุดยอดเพอเฟกชั่น ทุกจุด แต่มันก็ไม่ง่ายในเรื่องจริงนะครับ เพราะบางคนทำดี หรือบางคนทำได้ และบางคนไม่ทำ มีดีบ้างเสียบ้าง มันก็จะไม่เป๊ะๆ 100% ไม่ต้องเครียด เพราะหน้าที่ เราทำงานให้เสร็จ ให้มีใช้ได้ ให้มีคุณภาพ แต่ไม่ได้มีใครบอกว่าจะเอาเพอเฟก ยกเว้นแต่ตัวเราเอง จะให้เพอเฟกมันก็ไม่เสร็จสักที...

คนโง่เป็นเหยื่อของคนฉลาด อันนี้เรารู้กันดี คนฉลาดเป็นเหยื่อของคนโง่ด้วยเหมือนกัน เพราะทุกคนมีจุดอ่อน เมือเราเห็นจุดอ่อน มันก็ไม่เกี่ยวว่าจะฉลาดหรือโง่ โดนได้เหมือนกัน บางคนเก่ง แต่ก็พลาดเพราะโลภ บางคนโง่ แต่ก็พลาดเพราะเขลา เรียนรู้ตัวเองว่าพลาดบ่อยๆเพราะอะไร แล้วแก้ไขมัน เมื่อเราได้รับการขัดเกลาแล้ว เราจะไม่เป็นเหยื่อ ไม่ตกหลุมพลางของสิ่งต่างๆ แม้ว่ามันจะยั่วใจ ในระยะหลอกล่อก็ตาม RIZbet

วันที่เราคิด ตอนเราทำ มันก็อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิด จะดีไม่ดี ตอนที่เราทำ เราก็เอามาเทียบกับสิ่งที่คิด แต่จะรู้จริงๆ เมื่อมันผ่านไปแล้ว จบไปแล้ว จะถูกจริงผิดจริง มันดูที่ตอนจบอย่างเดียว ตอนทำ มีคนบอกถูกบ้าง หรือผิดบ้าง หรือคนบอกจะบอกมันทั้งสองทั้งถูกและผิด เราจะทำถูกผสมผิดตราบที่มันก็ยังไม่สิ้นสุด แต่เราจะรู้ เมื่อผ่านไปแล้ว เรียนรู้ แล้วก็เริ่มใหม่ RIZlearn

ที่เราคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง คงเป็นเพราะว่า เราไม่ได้คิดเหมือนเขา และเราไม่เข้าใจเขา เขาก็จะไม่คุยกับเรา เขาก็จะไม่เชื่อเราด้วย เรื่องพวกนี้ ถือว่าเป็นหัวใจของการติดต่อสื่อสาร คุณอาจจะรู้มากกว่าเขา แต่เขาไม่ยอมรับคุณหรอก ถ้าคุณไม่ยอมรับก่อน เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ยอมเขาก่อนแล้วเราจะได้ แต่จะมาให้เขาเชื่อเรา ทำตามเราด้วยความหวังดี หรือจะเรื่องดีๆ เขาก็ไม่ทำ สำคัญที่สุดเลยก็คือ เราต้องไปด้วยใจและเข้าใจวัฒนธรรมเขา ศึกษาก่อน ถามและฟังเยอะๆ สังเกตเยอะๆ ว่าพฤติกรรมของคนเป็นยังไง RIZunderstand

ถ้ามีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้น มันจะมีเรื่องดีในนั้นด้วย ในความธรรมดา มันก็มีความไม่ธรรมดาอยู่ด้วยเสมอ แต่จะมีกี่คนเห็น จะมีกี่คนที่รู้สึกได้ กับการมีมุมมองที่ยกระดับตัวเองขึ้นไปเห็นในสิ่งที่คนส่วนใหญ่ยังไม่เห็นได้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จำนวนคนส่วนใหญ่ มันมากกว่าคนส่วนน้อย และผู้นำมันก็ต้องมีน้อยกว่าผู้ตาม เพราะเขามองเห็นในสิ่งที่คนส่วนใหญ่มองไม่เห็น เพราะเขากล้าทำในสิ่งที่คนส่วนใหญ่มองข้ามมันและเห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา เพราะเขามีทัศนคติขั้นกว่า และเพราะว่า เขามองโลกในแง่ดี อย่างน้อย เขาก็คิดว่า เขาทำได้ RIZordinary