Category: daily note

เวลาจะทำงานสักอย่าง อ่านหนังสือมาก็มาก หรือดูคนสอน แนะนำเราไปเรื่อยๆ บางทีมันไม่เข้าใจเลย เพราะเราไม่สามารถเชื่อมโยงเนื้อหา กับสิ่งที่จะทำให้เราเข้าใจ เพื่อให้เข้าใจง่าย เราต้องยกภาพในหัว ในจินตนาการนี่แหละ สร้างเป็นภาพ แล้วก็เชื่อมโยนเรื่องราวเข้าไป มันจะทำให้เข้าใจง่ายขึ้นเยอะ ถ้าจำนวน หรือตรรกะ ก็ตาม ก็แทนค่าเป็นรูปธรรมในจินตนาการ มันก็จะง่าย ในการปรับมาใช้ ลองคิดแบบนี้ดู ดีกว่าอ่าหนังสือท่องจำ จำได้เป็นตัวอักษรแต่เอามาประยุกค์ไม่ได้ RIZimagination

เวลาเราจะกำหนดงานอะไรสักอย่าง เป้าหมายและความสำเร็จ ส่วนเราก็ต้องกำหนดด้วยเงื่อนไขของเวลา ไม่มีหรอก ทำไปเรื่อยๆ เพราะเรื่อยๆมันกำหนดเป็นเวลาไม่ได้ เพราะมันไม่มีสิ้นสุด และมันอาจจะช้าไปไม่ทันกับสภาพที่เหมาะสม เช่นนั้นเราจึงต้องย่อยเป้าหมายออกเป็นช่วงเวลา และย่อยหน้าที่ให้เป็นช่วงเวลาที่สั้นและกระชับ เมื่อมาต่อกัน มันจะเป็นเป้าหมายที่ใหญ่ได้ และเมื่องานจบ หรือเวลาที่ตั้งไว้สิ้นสุดลง เวลามันก็จะดำเนินต่อไป ไปเรื่อยๆอยู่เหนือสิ่งใดๆ เราจะใช้ประโยชน์เมื่อเอางานไปเกี่ยว และใส่กรอบให้มัน RIZtiming

มีคำสองคำที่คนชอบใช้คำหนึ่งแต่กระดากที่จะใช้อีกคำหนึ่ง เมื่อเรามีเงินเหลือระดับหนึ่ง เราก็อยากให้เงินไปต่อเงิน ไปหาเงินมาให้เรา ที่เราไม่ต้องเหนื่อยหามันมาเอง มันก็คือ เราคงต้องเอาเงินไปลงทุนอะไรสักอย่าง แต่การลงทุน มันคือสิ่งที่ต้องใช้เวลาระยะยาว หากเรา รีบร้อน และต้องการให้เพิ่มพูนเร็ว เราเรียกมันว่าเก็งกำไร ความเสี่ยง มันแตกต่างกัน ความรู้สึกก็แตกต่างกัน แต่ความเข้าใจสองคำนี้สับสนกัร เก็งกำไรคือ การซื้อ และรีบขายเมื่อมีกำไร ตามที่คาดหวังไว้ ในเวลาอันไม่นาน แต่การลงทุน คือก็ซื้อ และถือ...

ผมก็เป็นคนสะสมหนังสือคนหนึ่ง สะสมความรู้ด้วย ก็มีหนังสือเยอะแยะมากมาย เจอแล้วชอบก็ซื้อมาไว้ก่อน บางเล่มก็หนา บางเล่มก็สวย แต่สาระสำคัญอยู่ที่คุณอ่านมันหรือเปล่า ถ้าคุณแค่มี มันก็เหมือนเป็นภาระอย่างหนึ่งที่คุณอวดคนอื่นได้ แต่ถ้าคุณอ่านมัน มันจะเพิ่มพูนสิ่งที่ผู้เขียนอยากเล่าอยากบอก มีคนส่งบทความไปมาผ่านทางช่องทางต่างๆเยอะแยะไปหมด มันก็มีประโยชน์นะ ถ้าได้อ่าน ถ้ามันเยอะไปก็เลือกอ่าน แต่ถ้ากดรับรู้ แล้วไม่ได้อ่าน มันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร มันแสดงถึงความรับรู้ แต่ไม่ได้สนใจ หนังสือดี มีไว้อ่าน ไม่ได้มีไว้ประดับ บทความก็เช่นกัน ถ้าได้อ่านถึงรู้...

เรามีเรื่องแย่ๆ ทุกวันกันทุกคนแหละครับ แต่ทำไมบางคนก้าวข้ามผ่านมันได้ แต่คนส่วนใหญ่ติดกับเรื่องแย่ๆอยู่ เอาจริงๆ เราก็ไม่เคยนั่งแยกว่า วันนึง มีเรื่องดีกี่เรื่อง เรื่องแย่กี่เรื่อง ซึ่งตอนเราเจอเรื่องดีๆ เราจะรู้สึกดี แล้วมันก็ผ่านไป แต่ถ้าพอเป็นเรื่องแย่ๆ ไม่ว่างมากหรือน้อย เราก็ชอบคิดว่า ไม่อยากให้เกิดขึ้น แล้วก็คิดวนเวียนอยู่นั่นแหละ ทำให้เราคิดถึงมัน ไม่จบไม่สิ้น นั่นคือ เราให้ความสำคัญมันอยู่ แม้ว่าใจอยากจะบอกว่าไม่ใช่นะ แต่ถ้ายังวนเวียนๆ และใช้เวลากับมันมากๆอยู่ นั่นแหละ...

ช่วงนี้ เจอโปรโมชั่นมากมาย ถ้ามันไม่มีสินค้าตรงใจเรา เราก็คงไม่สนใจ แต่บางครั้ง โปรโมชั่น มันดีจนเราไม่สามารถทนอำนาจส่วนลด ที่ความรู้สึก ถูกเหมือนได้เปล่าได้ …(แต่ก็เสียเงินนะ) โปรดีๆ ทำให้เราโดนล่อลวงด้วยความเต็มใจแบบไม่รู้ตัว ยิ่งเจอเยอะ ยิ่งลดเยอะ ยิ่งซื้อเยอะ เราก็ยิ่งใช้เงินเยอะ (เสร็จมัน) สุดท้ายสิ้นเดือน เงินเราไปไหน ก็ได้มาเป็นสิ่งของที่เราคิดว่าลดเยอะนี่แหละ ซื้อแต่จำเป็นไม่ว่าแพงแค่ไหนก็ประหยัดที่สุด ซื้อแต่ของถูกไปเรื่อยๆ มีเงินแค่ไหนก็หมดได้ RIZbuycheap

สุขภาพเป็นสิ่งที่ ค่อยๆ เสื่อมลงเรื่อยๆ เมื่อผ่านพ้นจุดๆหนึ่งไปแล้ว ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน มันก็ทำได้แค่เสื่อมช้าลง ซึ่งสมควรที่จะทำ หากไม่สนใจ ปล่อยปะละเลย มันก็จะทำให้เสื่อมเร็วเกินกว่าปกติ ถ้าเรารู้แล้ว ก็ควรต้องสนใจ ทำอะไรได้ก็ต้องทำ แล้วก็ต้องยอมรับมัน ค่อยๆปรับแก้ไป งานและชีวิตมันก็เหมือนๆกัน RIZwhenadaycoming

วันที่เราพูด เราไม่ได้ยินเสียงแม้แต่ตัวเอง เราพูดออกไป บางทีเราก็ไม่รู้ว่าพูดอะไรออกไปบ้าง และบางทีเราก็ไม่ได้ ดูผลตอบรับของคนฟัง เราก็พูดไป ไปเรื่อยกับสิ่งที่เราอยากพูด แม้หมดเรื่องพูด ก็พูดได้อีก หากเป็นเช่นนั้น สติเราไม่มี ภาพลักษณ์ก็พัง เราความใช้ความเงียบให้เป็นประโยชน์ เงียบในเวลาที่ควรเงียบ เงียบปากตัวเอง แล้วฟังคนอื่นพูด แล้วคิดวิเคราะห์ เงียบเพื่อฟังตัวเอง เงียบมันก็จะมีค่าดั่งทอง RIZsilent

จริงๆแล้วทุกคนมี 24ชม. เท่ากัน ซึ่งก็แล้วแต่คนจะเอาไปบริหารแบบไหน ถ้าบางคนนอนมาก ก็มีเวลาตื่นน้อย มีเวลาทำอะไรน้อย มองมุมนึงก็ถือว่าเสียโอกาส แต่ มันก็ขึ้นอยู่กับลักษณะการดำรงชีวิต แล้วคุณค่าที่เขาอยากได้ และทำ ถ้ามัวแต่นั่งเพ้อเจ้อ วันๆ ก็คงผ่านไปไม่ได้อะไร แต่ถ้าทำงานหนักเต็ม 24ชม. ก็อาจจะเกินไป ชีวิตอยู่ได้ไม่ยาวพอ มันก็ต้องทำให้สมดุลย์และคุ้มค่า เลือกเอง ชีวิตใคร ชีวิตมัน รู้แล้วละเลยก็เปล่าฟรี RIZ24

อยากเป็นเหมือนคนอื่นเหรอ ยากนะครับ และก็ต้องพยายามมากด้วย แต่พยายามมากเท่าไร จะให้เป็นเหมือนเขา แล้วเราจะเป็นอะไร ยังไงก็ตามเขาอยู่ดี ไม่ผิดหรอกที่เราจะมีแบบอย่าง แต่เมื่อดำเนินจนเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องทำตามต่อ ต้องเริ่มคิดเอง หาแนวทางตัวเอง ลองผิดถูกด้วยตัวเอง เราจึงเป็นตัวเองได้ อย่าสนใจใครที่มาคาดหวังให้เราทำอย่างนั้นอย่างโน้นเกินไป เราเป็นในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว เราจะได้อะไร แต่ถ้าเราเป็นสิ่งที่เราต้องการแล้วให้เขามายอมรับในตัวเราย่อมดีกว่า ไม่ว่าเราจะเป็นอะไรก็ตาม จงเก่ง จงดี ในสิ่งที่เราเป็นให้ได้ ไม่ต้องไปเก่ง ไปดี ในแบบคนอื่นต้องการ...