Category: daily note

ถึงแม้เราเดินถูกทางแล้วนั้น แต่มันก็มีจุดพลาด พลาดเพราะความพลั้งเผลอเล็กๆน้อยๆก็มีผล อารมณ์ของคนเรามันอ่อนไหว เจอสิ่งเร้านิดหน่อย ก็ตึงตังได้ ทำงานใหญ่ หรือทำงานใดๆ ก็ต้องสำรวม ให้คิดถึงเป้าหมายปลายทาง อย่าทำให้เรื่องเล็กน้อยมาขัดใจได้ นึกถึงข้างหน้าเข้าไว้ นึกไว้ นึกไว้ อย่าปริ๊ดแตก RIZbigjob

ตัวอิจฉาริษยานี่แหละ ทำคนไม่เป็นคนมาเยอะแล้ว แม้บางคนอาจจะบอกว่า มันคือแรงผลักดัน แต่ใครกี่คน สามารถควบคุมมันจากเรื่องร้าย เป็นเรื่องแรงผลักได้ แต่ส่วนใหญ่มันจะดึงเราให้ลงดำลึกไป การอยากได้เหมือนคนอื่น หรืออยากได้ของคนอื่นโดยมิชอบนั้น พอมันบังตา ก็อาจจะทำให้เราทำเรื่องร้ายๆขึ้นได้ แล้วเดี๋ยวงานงอกแย่เละเทะ ถ้าเราหยุดแล้วมองดีๆ ว่า สิ่งไหนจำเป็นไม่จำเป็น มันจะเหลือที่เราจำเป็นจริงๆ ไม่เหลือพื้นที่ให้เราอิจฉา เรื่องต่างๆก็จะไม่เกิด รอดตัวเป็นอย่างดี RIZtoother

เลิกคิดที่จะเอาใจทุกคนรอบข้าง เพราะมันเป็นไปไม่ได้ ทุกคนมีความคิดที่แตกต่างกัน จะให้คนทุกคนชอบเหมือนกันหมดย่อมไม่ได้ ถึงเราจะพยายาม ที่จะทำอย่างเดียวให้มันเหมาะกับทุกคน มันเป็นเรื่องที่เสียเวลา เสียสมอง และเปลืองพลังงาน แต่หาเราหาสิ่งที่เราทำได้ที่ แล้วหาคนที่เขาน่าจะชอบมาชอบ มันจะง่ายกว่าเอาคนที่ชอบไม่เหมือนกันมาชอบ มองไม่เหมือนกัน แต่ก็ตั้งใจหาคนได้เยอะเหมือนกัน แน่นอนทุกคนอยากเป็นที่รัก มากกว่า คนชัง แต่ ถ้าเลือกไม่ได้ มันก็ต้องมีทั้งสองอย่าง แล้วมันก็ต้องแล้วแต่เราจะมองมุ่งไปอีก สนใจคนที่รักอย่าไปให้ค่ากับคนที่ชัง แล้วเราจะได้ทำงานต่อได้ RIZstopthinkingoflove

ตอนนี้ เป็นยุคเปลี่ยนถ่าย ของการซื้อขาย แบบดั้งเดิม มาเป็นแบบออนไลน์ การที่จะสอนคนที่เคยชินซื้อขายของดั้งเดิม แล้วย้ายมาเปลี่ยนเป็นออนไลน์นั้น มันต้องมีการดึงดูดใจเพียงพอ มันไม่ใช่แค่เรื่องสดวก แล้วทำให้เราย้าย เพราะการจะดึงตัวเราจากความเคยชินที่ใช้ในแบบประจำทุกๆวัน มันต้องมีอะไรที่มากเพียงพอ และสมัยนี้ เศรษฐกิจแบบนี้ ไม่มีอะไรดีกว่าการลดแลกแจกแถม พอเริ่มขายกันต่ำกว่าราคาท้องตลาดจนถึงจุดที่ จิตใจคนซื้อหวั่นไหว มันก็พร้อมกล้าที่จะลองสักหน่อย และถ้าลองแล้วมันใช้ได้จริง ทัศนคติเราจะเปลี่ยนไปเลย ตอนนี้ขาใหญ่ อีคอมเมิรช์ มันแข่งกันทุ่มตลาด แข่งกันแจกเงิน แข่งกันลดราคา...

ยิ่งเราทำอะไรแทนคนอื่นมากเท่าไร หลายๆทีมันทำให้เราลืมความเป็นตัวเอง การที่เราทำงานในลักษณะใดก็ตาม หากทำแบบตามคำสั่ง โดยไม่ค่อยได้ใช้ความคิด พอถึงจุดนึงมันจะเป็นความเคยชิน ชินจนคิดว่ามันเป็นตัวเรา แต่จริงๆไม่ใช่นะครับ เรากำลังชินกับการเป็นคนอื่นอยู่ ในท้ายที่สุดแล้ว ถ้าวันนึงผ่านๆไป แล้วเราไม่ได้อยู่จุดนั้นแล้ว เราก็ต้องระวัง เพราะในเงื่อนไขที่แตกต่างกัน บริบทที่แตกต่างกัน แล้วเรายังเป็นเดิมๆอยู่ มันจะแย่เอา อย่าลืมตัวเองนะ ดูตัวเองบ่อยๆ ลืมตัวแล้วเดี๋ยวหาทางกลับไม่ได้ RIZsee

วันนี้คนสมัยใหม่ที่อยู่โลกที่แข่งขันกับความเร็ว มีความต้องการอะไรที่มันผิดไปจากตรรกะ แล้วยังมาเถียงว่ามันคือ startup มันก็ใช่ครับ สำหรับคนที่คิดเป็น ส่วนคนที่อยากตามคนอื่น และคิดไม่ได้ก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี สมัยนี้ มีแต่เป้าหมายอยากได้เงินเยอะๆ แต่ไม่อยากเหนื่อยไม่อยากทำอะไรเลยถ้าเป็นไปได้ มันจะทำงานอะไรครับ ถึงทำได้แบบนี้ จะไปเห็นคนอื่นทำได้ แล้วทุกคนทำได้ หรือเราทำได้ไหม …มันไม่ได้หรอก คนจะหาเงินได้ มันต้องมีภูมิวิชาความรู้ประสพการณ์มากน้อยไม่ว่า แต่มันต้องลงตัวระดับนึงที่จะหาเงินได้ เมื่อคนที่รู้ว่ามันหาเงินไม่ง่าย มันจะมาง่ายๆเอง เพราะเรารู้แล้วถึงขีดจำกัดว่าได้อย่างไรแค่ไหน ถ้าจะต้องการมากกว่านี้ต้องทำอย่างไร มันจะไม่เหมือนพวกที่มีแต่ความอยาก...

ถ้าจะทำอะไรให้ได้ ง่ายที่สุด ก็ต้องไปถามคนที่ทำแล้วสำเร็จว่าเขาทำอย่างไร ให้แง่คิด ปัญหา หรือต้องระวังอะไรตรงไหนบ้าง แล้วก็ค่อยลองปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับตัวเราและสภาพแวดล้อม อย่าไปฟังคนที่ทำแล้วเขาทำไม่ได้ เพราะเขาจะบอกว่า มันยาก มันเสียเวลา มันไม่คุ้มค่ากับการทำ ทำไปก็ไม่ได้อะไร ถ้าเราเชื่อคนพวกนี้ เราก็จะไม่ทำอะไร หรือทำอะไรที่มันง่ายๆ ที่มันก็ไม่ได้สร้างคุณค่าอะไรไปวันๆ ฟังคนสำเร็จแล้วคิดตาม ฟังคนล้มเหลวแล้วเอามาแก้ไข มันถึงไปต่อได้ หากฟังคนล้มเหลวแล้วเชื่อคำทัดทานปรามาสของเราแล้วนั้น ชีวิตอยุ่เฉยๆคงดีกว่า RIZlisten

อัตตา มักทำให้หลงทางไปกับความฉลาดจากประสบการณ์ทางโลกที่เราคิดไปเอง จนไม่อาจพบเส้นทางแห่งปัญญาที่แท้จริง อ่อนน้อมถ่อมตน อาจจะต้องแกล้งโง่ เพื่อให้เข้าถึงความจริง การย่อตัว ค่อยกระโดด ย่อมกระโดดได้สูงกว่า ยืดตัวกระโดด RIZatta

ปัญหาบางอย่าง มันแก้ไม่ได้ ต่อให้พยายามแค่ไหน ด้วยความสามารถเราเอง อาจจะยังไม่ถึง เราต้องรู้ตัว มีประมาณ อะไรได้ไม่ได้ อะไรฝืนแล้วอาจจะได้ หรืออะไรมันไม่ได้จริงๆไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ตามที ถ้าเรารู้ว่าแก้ไขไม่ได้แล้วนั้น สิ่งที่จำเป็นคือ เรียนรู้ ที่จะอยุ่ร่วมไปกับมัน เมื่อใจเราเปิดกว้าง ยอมรับมันแล้ว มันก็น่าจะอยู่ร่วมกันได้ ประมาณการอยู่ที่ใจเรา RIZwhenithappen

ตอนเกิดเรื่อง เราก็ไม่รู้จะผ่านมันไปได้อย่างไร ทำมันทุกวิํธีแล้วก็ยังแก้ไม่ได้ จะทั้งทางตรง ทางอ้อม ทางบน ทางล่าง บนบานศาลกล่าวที่ไหน ก็เอาหมด แถมไม่รู้ด้วยจะผ่านมันไปอย่างไร แต่เชื่อผมสิ ถ้าคุณผ่านมันมาได้ คุณถึงรู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร มันอาจจะมองย้อนกลับไปแล้วตลกกับมัน ว่าเรื่องง่ายๆแค่นี้ทำไมตอนนั้นคิดไม่ได้ทำไม่ได้ ก็ใช่ ตอนนั้นมืดแปดด้าน มองไม่เป็น ไม่เห็นแสงอะไร แต่พอผ่านได้เท่านั้นแหละ สว่างโร่เลย รู้แจ้งแทงตลอด เห็นจริงหมด ของแบบนี้ ต้องประสพการณ์...