Author: admin

ความรู้เดี๋ยวนี้ อยู่กับบ้านก็หาได้เพราะเราสามารถสืบค้นหาในอินเตอร์เน็ต เพราะอินเตอร์เน็ต มันเปลี่ยนแปลงการใช้ชีวิตหลายๆอย่าง แม้หลายคนจะพูดว่า ไม่ต้องออกจากบ้านก็ได้ เพราะเราหาได้ในเน็ตนั้น แต่ถ้าเราไม่ได้ออกไปไหน เราจะไม่ได้เห็นอะไรด้วยตาตัวเอง เพราะในอินเตอร์เน็ต เราจะเห็นด้วยตาคนอื่น ในมุมมองความคิดของคนอื่น ถ้าเราอินกับสิ่งนั้นมากไป เราจะโดนชักจูงไปตามแนวความคิดของแต่ละคนที่เราติดตามอยู่ เพราะแค่กล่องสี่เหลี่ยมที่เรามอง มันอาจจะบอกความเป็นไปทุกซอกทุกมึงของโลกนี้ได้ แต่มันไม่มากพอที่จะบอกเรื่องราวความจริงได้ บางครั้งเราเปิดข่าว cnn มันก็ออกไปแนวทุนนิยม เมื่อเราเปิด cctv มันก็บอกมุมมองในโลกสังคมนิยม เหมือน aljazeera...

เวลาจะพรีเซนการขาย บางทีได้เวลามาก เราก็พูดมาก ได้เวลาน้อย เราก็พยายามพูดมาก แต่ที่เราพูด เราไม่ได้สนใจคนฟังเลย เราสนใจว่าจะมีเวลาแค่ไหน ที่เราจะยัดเยียดทุกอย่างให้คนฟังไป แล้วใครจะคิดตามเราละ เราอาจจะคิดไปเอง เราพูดเท่าที่เราอยากพูด เราพูดจนเราพอใจ คิดไปว่า ลูกค้าได้ประโยชน์ แต่ไม่เคยคิดจะถาม หรือสนใจลูกค้าเลยว่า ลูกค้าสนใจไหม แต่ถ้าเราคิดกลับเป็นคนฟัง เราต้องพูดอะไรที่เขาอยากฟัง ไม่ใช่ที่เราอยากพูด แม้ว่าเขาจะมีเวลาให้เราเยอะ แต่แค่ไหนที่เขาอยากฟัง เวลาเค้าอาจจะมีเป็นชั่วโมง แต่ถ้านาทีแรกเรียกร้องความสนใจไม่ได้...

จะพูดให้คนฟัง มันไม่ได้เริ่มด้วยว่า สิ่งที่พูดต้องน่าสนใจหรือมีสาระ แต่คนจะเริ่มฟังจากน้ำเสียงมากกว่า จะเรียกว่าพูดหวาน พูดเข้าหู มันก็ต้องมี โทนเสียงที่ชักชวน เราเรียกมันว่า พูดจาให้ไพเราะ เพราะถ้าพูดไม่เข้าหู ดีแค่ไหน เป็นประโยชน์เท่าไร คนก็ไม่อยากฟัง ถ้าไม่มีคนฟังแล้ว ทุกอย่างก็จบหมด RIZtalk

จะทำอะไร ทำคนเดียว ต่อให้ตัวเองทำได้ทุกอย่าง มันก็ไม่เร็วทันใจไปซะทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว แน่นอน มันอาจจะอิสระกว่า แต่รวมๆแล้ว การทำอะไรเป็นหมู่คณะ ถึงจะมีปัญหา แต่มันก็ดีกว่า เพราะ การแบ่งงาน กันตามถนัดแล้ว ย่อมทำให้ ทุกคนได้ทำงานที่แตกฉานในแต่ละคนไป แต่ทุกคนที่ร่วมกันทำเป็นกลุ่ม กลัวปัญหา เพราะว่าแต่ละคนไม่ยอมกัน บ้างก็ไม่อยากโดนเอาเปรียบ บ้างก็ว่าเหนื่อยมากน้อยกว่า แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ปัญหาว่าเป็นกลุ่มไม่ดี ต้องแยกแยะให้ออกว่า จริงๆมันคือ ปัญหาจัดการในการรวมกลุ่มไม่ดี...

มนุษย์เป็นสัตว์สังคม จึงอยู่รวมกันเป็นหมู่คณะ เพื่อจุดหมายบางอย่าง ในอดีตยุคโบราณ การอยู่เป็นกลุ่มคณะ จะทำให้รู้สึกปลอดภัย หากมีเหตุอะไร ก็เชื่อเหลือป้องกันกันได้ จริงๆ เป็นเรื่องที่ได้ผลประโยชน์แก่ตน แต่เมื่อความเจริญเข้ามาเรื่อยๆ ความคาดหวัง เริ่มมีความซับซ้อนมากขึ้น ความต้องการ ไม่เพียงแต่เพื่อความปลอดภัยสำหรับตัวเองอีกต่อไป เริ่มม่ีความต้องการที่หลากหลาย และมันก็กลายเป็นความคาดหวัง พอชีวิตเริ่มไม่มีปัญหาพื้นฐาน ก็เริ่มหาปัญหาเข้าตัวเอง เช่น เริ่มมีความต้องการ ความรู้สึกทางจิตใจ เราเริ่มแบ่งยาก ที่มีรายละเอียด และอาจจะไม่สำคัญในการดำรงชีวิตมากขึ้น...

พออะไรไม่ใช่ของเรา เราก็มองแบบความจริง เห็นอย่างที่มันเป็น มองขาด ว่าต้องทำอะไร แก้อะไร ถ้าเขาตาม ก็มีทางว่าน่าจะเป็นไปได้สูง แต่พอเป็นเรื่องของเรา ถึงจะเรามองแบบความจริง แต่ใจเราก็ยังมีข้ออ้าง ข้อแก้ไข ข้อแก้ตัวเสมอ เพราะ พอเป็นเรา ทำอะไร ที่คนอื่นบอกง่ายๆ มันไม่ง่ายเลย ไม่ใช่ทำยาก แต่เพราะความรู้สึกของเรามันยากเอง ต้องต่อสู้ภายในจิตใจ ต้องต่อสู้กับความไม่กล้าของตัวเอง ถ้าสู้ตัวเองแล้วชนะใจตัวเองได้ อะไรก็ง่ายไปหมด RIZwin

ใครๆ ก็อยากฟังเรื่องดีๆ เพราะฟังแล้วสบายใจ มันก็เลย มีที่ตกหล่นไป และนั่นแหละเรื่องสำคัญ การที่จะฟังแต่ชมอย่างเดียว แล้วไม่ฟังตินั้น มันไม่ก่อเกิดประโยชน์ มันทำให้แค่ชุ่มชื่นหัวใจ จนทำให้ตกอยู่ในภวังค์ ยิ่งฟังมากๆ ความหวานมันจะบาด ทำให้หลงตัวเอง หลงลืมว่าก่อนที่ตัวเองจะทำได้ มันต้องพยายามอยู่แค่ไหน และเมื่อการโดนติ มันดูโหดร้าย แต่มันก็จะได้ประโยชน์ การรู้สองด้าน สองหน้า มันทำให้เรามาพิจารณา ปรับปรุง เพราะ ฟังแต่ติ...

หน้าตาเราที่สวยงาม มันสวยเพราะเราแต่งเติม แล้วคนอื่นชมหรือเปล่า แล้วถ้าเราไม่แต่งหน้า เขาจะชมเราหรือไม่ เขาชมแต่หน้าตาเราอย่างเดียว หรือเปล่า หรือเค้าชมเรา บางทีเปลือกมันก็ไม่ได้มีความสำคัญ มันเป็นแค่สิ่งที่ห่อหุ้มแก่นแท้ การที่คนอื่นชมเปลือกเรานั้น มันทำให้เราต้องยึดติดและแบกเปลือกนั้น ติดตัวเรา ถึงแม้ว่าเราอยากจะนำเสนอแก่นข้างใน แต่ในเมื่อเรายังแบกเปลือกให้คนอื่นชื่นชม มันก็ไม่มีคนเห็นอยู่ดี ถ้าเราไม่ยอมกระเทาะเปลือก ให้มันหลุด แล้วให้คนอื่นเห็นแก่นแท้ข้างใน มันก็ยังมีการชื่นชมแบบเปลือกๆอยู่ร่ำไป หากเมื่อเราเอาเปลือกออกแล้ว ถึงแม้คนอื่นไม่ชื่นชม (แต่ผมว่าคนน่าจะชื่นชม) มันก็ทำให้เราตัวเบาขึ้น ไม่ต้องแบกภาระไปไหนต่อไหนในสิ่งที่ไม่จำเป็น...

เมื่อเรารอความพร้อม เราอาจจะช้าไปแล้ว แต่มันไม่ใช่ทุกคนจะพร้อมได้ เมื่อเวลาที่ต้องการ หรือสถานการณ์มาถึง แต่ถ้าเราไม่พร้อมละ คนส่วนใหญ่ก็ไม่ยอมทำ เพราะเขาคงคิดว่า ถ้าเขาทำ ก็อยากจะให้ออกมาเป็น perfectionist และ เพราะความ perfectionist มันเป็นเรื่องอะไรที่ยากเกินไป แต่ถ้าคุณกล้า กล้าที่จะยอมรับความจริง และเราย่อมไม่ยอมปล่อยโอกาสที่เข้ามา ให้มันผ่านไป เราก็ต้องกล้าทำ ในสิ่งที่เราไม่พร้อม มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องน่าอาย แต่มันเป็นเรื่องที่น่าชื่นชมมากกว่า อาจจะมีเสียงคนที่ไม่เข้าใจ แต่เพราะเค้าไม่ได้เข้าก็อย่าไปใส่ใจ...

บางครั้ง นักขายนักการตลาด ก็คิดถึงเรื่องแข่งขันกันมากไปกว่า ลูกค้า จนลืมว่าตัวเองคิดควรทำอะไร การสนใจเรื่องการแข่งขันมากเกินไป เมื่ออีกฝ่าย สิ่งนี้ เราก็ต้องมีสิ่งนี้ด้วย เมื่อคู่แข่งลดราคา เราก็ต้องลดราคาด้วย พอแข่งไปแข่งมา เราก็ลืมตั้งแต่ต้นว่าเราตั้งใจว่าจะทำอะไรขายอะไร ลืมตัวตนของเรา ลืมไปแล้ว ว่าคนรู้จักเราเพราะอะไร มันไม่ผิดที่จะปรับปรุงตัว และก็ไม่ผิดที่ต้องมีอะไรที่เป็น me too เพราะมันต้องตามเทรน แต่การที่มุ่งจะทุ่มเทแข่งขัน จนไม่สนใจลูกค้า ว่าแต่จับจ้องเขาจะทำอะไร สุดท้าย...