ถ้าคุณไม่เคยทำอะไรสักอย่าง ก็ไม่แปลกที่จะไม่มีใครเห็นหัวคุณ

ตัวเองเก่งไหม ตัวเองมีค่าพอไหม บางครั้งเราก็ตีค่าตัวเอง ซึ่งคนที่มองเราก็ตีค่าเราเหมือนกัน ทำไมคนเก่งๆ ถึงมีค่าตัวสูงนัก ทั้งๆท่ี่บางครั้งเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรเก่งๆ หรือบางทีทำเรื่องง่ายๆ ที่เราคิดว่าใครๆก็ทำได้ แต่จริงๆคือ เขาทำครับ เขาไม่ได้คิดอย่างเดียว ถ้าคุณคิดว่าทำได้เหมือนเขา แล้วไม่มีโอกาส เพราะโอกาสวิ่งไปหาแต่เขา ไม่จริงเลยครับ เพราะเขาทำตัวและวิ่งเขาหาโอกาสก่อน จนรู้จักโอกาสดี ถ้าคุณไม่รู้ก็ควรรู้ไว้ครับ เพราะ ที่ไม่มีใครเห็นคุณ เพราะคุณไม่ได้ทำอะไรให้คนอื่นเห็น ถ้าสิ่งที่คุณทำเรียกว่าปิดทองหลังพระ มันก็ต้องยอมรับผลนั้นเช่นกันว่า ไม่มีใครเห็นหัวคุณ...

พูดน้อย มันก็จบง่าย

เรื่องบางเรื่อง มันก็มีความถูกผิด ถ้าคุยด้วยเหตุและผล และยอมรับกันได้มันก็ง่าย แต่ บางทีแต่ละฝั่งก็แสดงเหตุผลที่ตัวเองเชื่อถือ มันจะยาวยืดไม่จบ จนเลยเถิดข้ามความถูกผิด หากจะเข้าตรงจุด มันก็ต้องให้ง่าย และสั้น ไม่ต้องว่าความยาว เข้าใจได้ เข้าใจง่าย จบ RIZmakeitshort

หลายคนสร้างกำแพงจนกลัวเกินกว่าที่จะไปสัมผัสอีกวิถีชีวิตหนึ่ง

ใครๆก็อยากเปลี่ยนแปลง ใครๆก็อยากจะสบายแต่ไม่อยากเปลี่ยนแปลง สรุป คนที่อยากเปลี่ยนแปลง ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่อยากให้เกิดการเปลี่ยนแปลง พอไม่กล้าเปลี่ยนแปลง มันก็กลัวที่จะไปสัมผัสชีวิตใหม่ๆ ที่ไม่รู้เป็นอย่างไร เพราะทุกวันนี้ มันดีอยู่แล้ว หรือมันก็แย่แบบทนได้ ไม่ได้ต้องไปเสี่ยงอะเไรมากมาย แบบนี้มันกลัวเกินไป อยากได้ของใหม่ มันก็ต้องเสี่ยง ถ้าเสี่ยงแบบคิดดีแล้ว มันก็ไม่ยากเกินไป อยู่ที่ใจ สู้ไหม สู้หรือเปล่า RIZthewall

เมื่อหาทางออกไม่ได้ ก็ต้องหาอะไรมายึดเหนี่ยว

ความเชื่อในเรื่องที่เหนือธรรมชาติ มันเป็นสิ่งที่ตรรกะ อธิบายไม่ได้ หรือบางอย่าง มันเป็นการหลอมรวมของตรรกะ กับสิ่งที่อธิบายไม่ได้ ให้เกิดความเชื่อ มันอยู่ที่มุมมองจะมองมุมไหน แต่จริงๆ สองเรื่องนี้ มันไม่เหมือนกัน และ แยกเป็นสองเรื่อง แต่เมื่อเอามาผสมกัน มันก็กลายเป็นเรื่องใหม่ ที่ไม่รู้จะชี้ชัดไปทางไหน อยู่ที่หลักคิดของแต่ละคน บางคนเชื่อแค่บางเรื่องในสิ่งที่อธิบายไม่ได้ เพราะในคนนั้นอธิบายได้และไม่ได้ในตัวเอง แต่พอมาคุยอีกคนก็เป็นเรื่อง ที่คิดไม่เหมือนกัน มันก็มีถกเถียงกันบ้าง เอาว่า ความเชื่อนั้น มันเป็นความสบายใจของแต่ละคนที่เรียนรู้ด้วยเวลา...

เวลาเราเรียนจากหัวใจ มันไปไวมาก

ตอนเด็กๆ ต้องเรียนหนังสือ มันก็มีคนเรียนเก่งกับคนเรียนไม่เก่ง ส่วนใหญ่เรียนไม่เก่ง แต่ก็อาจจะเล่นกีฬา เล่นดนตรีเก่ง หรือถ้าไม่เก่งพวกนี้ ก็อาจจะเล่นเกมเก่ง สังเกตดีๆ ที่เก่งไม่เก่งเพราะ เราต้องทำ แต่ไม่สนใจหรือเปล่า มันเป็นเงื่อนไขของสังคมหรือเปล่า ที่บังคับให้เราทำในสิ่งที่เราไม่ได้อยากทำ พาลไปถึงต้องทำในสิ่งที่ไม่ชอบ แต่พอ ได้เร่ียนในสิ่งที่ชอบ เราทำกับมันได้เรื่อยๆ อย่าเรียกว่าทุ่มเทเลย เพราะเราสนุกไปกับมัน เราอยากรู้ เราค้นหา เราอยู่กับมันได้ทั้งวันไม่อยากจะนอนเลย เพราะถ้าใจมันชอบ มันทำด้วยหัวใจ...

ความเชื่อใจ จะทำให้เรากล้าทำในสิ่งที่เราไม่รู้

บางคนไม่รู้ ก็เลยไม่ทำ จริงๆว่า เขายังไม่รู้ เลยก็ยังไม่กล้าทำ แต่ถ้าหาก เขาจะ มันจะมีปัจจัยอะไรบ้าง 1 โดนบังคับให้ทำ มันเลยต้องรู้ พวกนี้จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับงาน หรือความจำเป็น เพราะถ้าไม่รู้ มันก็จะมีเรื่องที่ไม่ต้องการตามมา เช่น ทำไม่ได้ โดนไล่ออก เรียนไม่ผ่าน ก็ไม่จบซ้ำชั้น 2 โดยศรัทธา ว่ามันต้องเป็นไปได้ พวกนี้จะอยู่เหนือจากกฎข้อแรก พวกนี้เสียสละลุ้นเอง...

ถ้าคิดจะเป็นเสือ ต้องล่า ไม่ใช่แค่มอง แล้วบอกว่าตัวเองเป็นเสือ

หลังๆ เราเรียนรู้จากเสือ จากจอ มากกว่าจากของจริง เพราะเราเข้าถึงข้อมูลได้ ไม่ได้หมายถึงจะเข้าใจว่าจริงๆมันคืออะไร เจอคนจริง กับคนที่ไม่จริง มันก็เกลื่อนกลาด ถ้ามีคนบอกว่าเขาทำได้ เราควรจะเชื่อเขาหรือ หรือเราควรตรวจสอบ รายละเอียดให้ดีก่อน ประสพการณ์มันจะบอกว่าของจริงหรือของปลอม ถ้ามีคนบอกทำได้ อย่าไปเชื่อ แต่ถ้ามีคนทำเลย นั่นสิของจริง RIZtiger

อะไรมาเร็ว ก็ปล่อยให้ไปเร็ว ไม่ต้องสนว่าจริงหรือเท็จ

เดี๋ยวนี้ อะไรมันก็เร็วไปหมด เราเรียกว่า โลกหมุนเร็วขึ้น มันก็มีสิ่งที่ดี เราสามารถหาอะไรหลายๆอย่าง โดนไม่จำเป็นต้องรอ ไม่ต้องค้นคว้าด้วยความยากลำบาก แต่มันก็ต้องมีข้อเสีย คือ ทำให้เราไม่มีความอดทน เพราะทุกอย่างหาได้ง่าย เราก็ไม่จำเป็นต้องรอ ถ้ามีตัวเลือกสิ่งเดียวกัน คนนึงสามารถส่งให้ได้เร็ว อีกคนส่งช้า แน่นอน คนที่ส่งได้เร็วก็ได้ไปก่อน ฉนั้น บางเรื่อง เราไม่ต้องใช้เวลากับมันมาก หากไม่สำคัญที่มันเกี่ยวกับตัวเราแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ จะเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องร้าย...

ถ้าเริ่มด้วยความโลภ ไม่มีความรู้ ก็แววหมดตัวมาละ

พอเราเห็นคนอื่นมา เราก็อยากมี พอเราเห็นคนอื่นได้ เราก็อยากได้ พอเราเห็นคนอื่นใช้ เราก็อยากใช้ อยากมี อยากได้ อยากใช้ ไปหมด แต่ให้รู้นะไม่ยอมรู้ เราอยากเพราะโลภ พอเราไม่รู้ ไม่รู้จริง สิ่งต่างๆที่คนอื่นทำ เราคิดว่ามันง่าย ใครๆก็ทำได้ แล้วก็ลองทำดู ถึงรู้ว่ามันยาก พอมันยาก สิ่งที่เราลงไปแล้ว เสียไปแล้ว ก็มลายหายไป ทั้งเงิน ทั้งแรง...

บางทีความหมายบางอย่างมันลึกเกินกว่าคนทั่วไปเข้าใจ

หลายๆครั้ง ผมฟังคนอื่นพูดไม่รู้เรื่อง เพราะเห็นผู้ใหญ่พูดเรื่องราวเชิงเปรียบเทียบประวัติศาสตร์มากมาย จนเราไม่รู้ว่าเขาพูดอะไร แต่คู่สนทนาของเขาก็ดูเหมือนจะเข้าใจกัน และโต้ตอบเช่นเดียวกันด้วยเรื่องราวเชิงเปรียบเทียบประวัติศาสตร์ เราก็สงสัยว่าทำไม ไม่พูดอะไรมาตรงๆ ว่าอยากได้อะไร ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มันจะง่ายกว่าไหม แต่จริงๆ การบอกอะไรตรงๆ มันเป็นความเข้าใจง่ายๆ ที่ไม่ต้องคิด มันเหมาะสำหรับเด็ก หรือพวกคนที่ไม่ต้องการคิด มันก็ดูเหมือน จะเป็นพวกอยู่แนวหน้า หรือระดับล่างๆหน่อย จริงๆแล้วเราควรเรียนรู้เรื่องประวัติศาสตร์ เพราะประวัติศาสตร์ได้เขียนเรื่องราว ปัญหา และแนวทางแก้ไขไว้แล้ว...