Category: daily note

ทางที่เดิน เราเดินไปเรื่อยๆ มันก็มีเจออุปสรรคบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา แต่มันอยู่ที่ว่าเจออุปสรรค แล้วเราจะแก้ไขปัญหาเดินทางไปอย่างไรต่อ ถนนที่เราเดิน ที่เราคิดว่าเป็นเส้นตรง ทางจริงๆ อาจจะคดเคี้ยว หากเราเดินตรงอย่างเดียว เราจะเห็นอุปสรรคมากกว่า คนที่เดินทางเป็น ที่คอยดูจังหวะ สถานการณ์ รู้หลบ รู้หลีก หากทางมันตัน ถ้าเราจะเดินต่อ เราก็ไปทางอื่น ไม่ต้องฝืน เอาหัวชนทาง RIZroad

เห็นคนอยากได้อะไรง่ายๆ รวยง่ายๆ พอคิดแบบนี้ คนที่มีตรรกะ แยกออกนะ เป็นไปไม่ได้ ของพวกนี้ มันก็ไม่ได้มาด้วยดวงได้ทุกคน ดวงเป็นบุญกรรมนำแต่ง และคาดการณ์จะใช้ไม่ได้ คิดน้อย ทำน้อย หวังรวยมาก เจ๊งแน่ๆ คิดมาก ทำน้อย หวังรวย ยังพอมีทาง คิดมาก ทำมาก หวังรวย อันนี้น่าจะได้ เราจะสู้คนอื่นได้ นอกเหนือจากดวงแล้ว เราต้องทำการบ้านให้มากกว่าคนอื่น...

เจอคนถาม จบอันนี้มา ทำอันนี้เป็นหรือเปล่า… คือบางที รู้ป่าวว่าที่เรียนมาคืออะไร จบคอมมา ในบางทีก็ไม่ได้เรียนซ่อมคอม จบรัฐศาสตร์มา ก็ไม่ได้แปลว่าจะเป็นนายอำเภอ เราจะฟังเพลง เราต้องเรียนจบดนตรีเหรอ เราจะเตะบอลสนุกๆกับเพื่อนฝูง เราต้องจบกีฬามาไหม ถ้าเราอยากทำ เราศึกษาเองได้ ศึกษานอกตำรา เดี๋ยวนี้ก็มีเยอะไป ขอให้ชอบ ขอให้พยายาม ขอให้ทำจริง เดี๋ยวมันก็ได้ แต่ต่อให้เรียนมา ไม่ชอบ มันทำได้แบบแกน อย่าเรียกว่าทำได้เลย...

ถ้าเราจะคิดถึงของดี เรามักคิดถึงของดีที่สุดที่มีความเกี่ยวข้องกับราคาแพงที่สุด จุดนี้เราอาจจะเข้าใจผิดทางก็ได้ เพราะ ถ้าพูดถึงความต้องการจริงๆแล้ว เราต้องการอะไรที่คุ้มค่ามากกว่า ถึงแม้ว่ามันไม่ได้ดีที่สุด แต่มันแพงกว่าเงินที่เราจ่ายไป หรือสิ่งที่เราต้องแลกเปลี่ยนมันออกไป คนชอบกินบุฟเฟ่ เพราะมันคุ้ม คุ้มกว่าที่จ่าย คนชอบซื้อของถูก ถึงแม้ว่ามันใช้ได้ไม่นาน อาจจะเป็นของที่ไม่ทนทานด้วยซ้ำไป แต่เราก็จับจ่ายซื้อมันมา เพราะมันคุ้มค่ากับเงินที่เราจ่ายไป แม้ว่าจะเสียสักสิบครั้ง แต่ก็อาจจะถูกกว่าการซื้อดีๆสักครั้ง เราก็เลือกของถูกมากกว่าอยู่ดี ถ้าเราแปลความหมายของความต้องการของคนออกจริงๆ ก็โอเคอยู่นา แต่ถ้าเราแปลตามที่เขาพูด ไม่ต้องแปลกใจถ้าเขาไม่ทำตามที่พูด เพราะเราเข้าใจผิดเอง...

เวลาพูดภาพกว้างๆ ว่า สิ่งนี้มา สิ่งนั้นจะตาย สิ่งนั้นมา สิ่งนี้จะตาย มันก็ใช่ และไม่ใช่ เพราะถ้าใช่ ธุรกิจที่สืบทอดมาเป็นร้อยหลายร้อยปี ก็คงต้องตายไปแล้วหลายๆครั้ง คนส่วนใหญ่ มองกว้าง และมองง่ายไป ไม่ลึกพอที่จะเข้าใจว่า ทำอะไรก็ได้ขอให้ดีพอ เพราะถ้ายกระดับจาก mass เป็น craft มันจะกลายเป็น art ทันที ญี่ปุ่นเขาถึงมีธุรกิจเก่าแก่เยอะแยะ แม้จะปรับตัวเป็นตามยุคและสมัย...

คนทุกคนมีศักดิ์ศรี มีเกียรติ มีความภูมิใจ แม้จะสูงต่ำอย่างไร ก็มีศักดิ์ศรี จะไปหักหานน้ำใจ ของใคร จะดูแคลน ว่าเขาต้อยต่ำกว่าเรา มันก็ไม่ดี ใครจะมาว่าเรายังไม่ชอบ แล้วถือความชอบอะไรไปว่าคนอื่น คนที่ก้มหัวให้คน ไม่ใช่เพราะเขาต่ำกว่า แต่เพราะจิตใจเขาพัฒนาได้สูงแล้ว จึงเข้าใจว่าการลงต่ำคือการขึ้นที่สูง RIZhonor

เรื่องบางเรื่อง ต่อให้เป็นเรื่องง่ายๆ คนรู้กันแทบทุกคน เชื่อสิครับ มีบางคงก็ไม่รู้ ไม่รู้แบบไม่น่าให้อภัย แต่ถ้าปัญหาคือ คนอื่นไม่เชื่อว่าไม่รู้ คิดว่าแกล้งโง่ หรือมีวาทะซ่อนเร้น แต่พอไม่รู้จริงๆ จะอธิบายยังไง เราก็ไม่ได้รู้เรื่องทั้งหมด ไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น บางที เงียบไว้ก็ได้ เออออไป จะได้จบ ถ้าเล่นละครกันไม่เป็น ทะเลาะกันตาย RIZiamfool

เงินมันไม่มีค่าสำหรับคนที่มีเงินแล้ว เงินมีค่าสำหรับคนที่ไม่มี คนไม่มีคิดว่าความสุขคือเงิน เพราะเงินเอาไปซื้อสิ่งทีอยากได้ และได้สิ่งที่อยาก มันคงเป็นความสุข คนที่มีเงิน กลับเริ่มแสวงหาสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้ เพราะเขามีเงินซื้อมาหมดแล้ว พอพูดถึงเรื่องสิ่งที่เงืนซื้อไม่ได้ มันก็กว้างมากจนไม่รู้ว่าอะไร แต่ถ้ารู้สึกได้ มันคงเป็นความสุขแหละ RIZwanna

คนซื้อ คนขาย เรื่องโลกแตก แต่ถ้าเข้าใจสูตร มันก็จะง่าย คนอยากทำ คนอยากขาย ขายสิ่งที่ตัวเองชอบ แต่ไม่สนใจคนซื้อ คนซื้อก็ไม่ซื้อ เราก็คงสงสัยว่า ทำไมเขาไม่ซื้อ ของออกจะดี (ในความคิดของเรา) แต่ พอขายของตามใจคนซื้อ มันก็ดันไม่เป็นตัวของเราเองอีก แต่ก็ดันขายได้ จริงๆมันคือตรรกะง่ายๆ ขายของในสิ่งที่คนซื้อ ไม่ใช่ขายของ ในสิ่งที่เราอยากขาย ถ้าทำได้ มันก็ถือว่าสุดยอด แต่เพราะมันไม่ง่าย...

ความกลัว มันถือเป็นเรื่องเชิงลบ แต่ถ้าเราพินิจดีๆแล้วนั้น จะหาข้อดี มันก็มีเหมือนกัน เราได้เรียนรู้อะไร จากสิ่งที่เรากลัว เมื่อเราเรียนรู้มัน ก็ต้องเรียกมันเป็นอาจารย์ เพราะมันสอนเรา ให้รู้ในสิ่งต่างๆ ที่เราต้องระวังไว้ เพราะเมื่อเรียนกับอาจารย์ความกลัวในเรื่องนี้แล้ว เราก็อยากสอบผ่าน ไม่ต้องกลับมาเจอใหม่ หากทำไม่ได้ เราก็จะเจอซ้ำๆย้ำๆให้ท้อทุกข์ระทม แต่ถ้าเราสอบผ่าน ครั้งหน้า เราจะวังตัว เมื่อเราเจออีกเราจะรู้และระวังตัว ระวังเพื่อไม่ให้เกิดขึ้นมาอีก RIZfear